Θεσσαλονίκη.Σταυροδρόμι. Δρόμοι. Ποτάμια. Θάλασσα. Ένα παλιό φρούριο, μια θαμπή Ιστορία ξεφτισμένη. Αδιάφορη σχεδόν για τους σημερινούς κατοίκους της. Με μικρές αναλαμπές. Ιστορική μνήμη σαν μπάζα αρχαίων μνημείων. Σπασμένα σώματα συνέχειας. Φωταγωγημένα μνημεία. Φωταγωγημένη μνήμη. Ζωντανό μουσείο με κενά χρόνου, μνήμης, ιστορίας.
Μετρό, έργα, σκαμμένοι δρόμοι από έναν μετροπόντικα που ξύνει τα σπλάχνα της και δέχεται αντίσταση από συμπαγείς χρόνους και πολιτισμούς που μπάζωσαν ρέματα και δρόμους, πηγάδια και διεξόδους σε άλλους κόσμους. Πορφύρα και χρυσός. Αλήθεια; Φτώχεια και εξαθλίωση. Ακόμη;
Gum laser, τσίχλες στα πεζοδρόμια.
Junkies, homeless και ζητιάνοι. Όμορφα ηλιοβασιλέματα. Μαύροι πωλητές, λευκοί αγοραστές. Ασπρόμαυρες συνδιαλλαγές. Πουλώντας πλαστή μουσική –πειρατές της μουσικής. Ποιος σκότωσε τη μουσική; Η πειρατεία ή η αισχροκέρδεια; Η έλλειψη έμπνευσης μήπως. Η σφαγή για το copyright. Το δικαίωμα του αυθεντικού.
Freedom is just another word for nothing left to loοse. Φεύγοντας πέρα μακριά. Αφού υπάρχει το λιμάνι υπάρχει και η διέξοδος. Η λύση της φυγής. Κοιτάζοντας τα κάστρα. Ως πότε ταμπουρωμένοι εκεί. Περίκλειστοι από βουνά και θάλασσα σε μια ναρκισσιστική αυτοδικαιωτική μοίρα. Ανακυκλώνοντας όνειρα και ελπίδες.
Sex. Sex shops. Αγοραίο sex. Cyber sex. chatting live flesh, η αποθέωση του αντικειμένου. Ηδονή και φετιχισμός. Έρωτας what’s that?
Loneliness. Ok!
Ανεμελιά. Nothing happens.
Καφετέριες παντού. Ένα τεράστιο δίκτυο από χρησιμοποιημένα καλαμάκια φραπέδων. Άπειρη πλαστική ύλη που τη γέννησε η χαλάρωση με ένα φραπέ. Τι είναι αυτό. Απλά σκουπίδια. Απλά σαπίλα. Είναι φιλοσοφία; Πιο πολύ από σκουπίδια λιγότερο από φιλοσοφία.
Αγαπημένα πρόσωπά και φτώχεια. Δε συμβαίνει τίποτα γέλια και ποτά. Μια ιστορία. Αγάπη, πάθος, μίσος, αδικία. Κάβλες. Ποιος είμαι και που ανήκω. Άγνωστο αιώνιο ερώτημα. Άγνωστη μέσα μου πανίδα.
Ψυχοθεραπεία.
Κυνισμός. Ο έρωτας έχει κόψει τις φλέβες του και πέθανε. Δε ζει πια. Ό,τι κινείται δεν έχει πια σχέση μ’ αυτόν. Απέχει μακράν. Τα καραβάκια σφυρίζουν ανέμελα στον κόλπο έναν γνωστό ερωτικό σκοπό. Τον απόηχο ενός επιθανάτιου ρόγχου. Ότι και να χαθεί έχουν χαθεί όλα.
Μαζί. Ποτέ δεν ήμουν.
Αστικά λεωφορεία.
Δε μιμούμαι. Είμαι ίδιος με τους άλλους.
Μετρό, έργα, σκαμμένοι δρόμοι από έναν μετροπόντικα που ξύνει τα σπλάχνα της και δέχεται αντίσταση από συμπαγείς χρόνους και πολιτισμούς που μπάζωσαν ρέματα και δρόμους, πηγάδια και διεξόδους σε άλλους κόσμους. Πορφύρα και χρυσός. Αλήθεια; Φτώχεια και εξαθλίωση. Ακόμη;
Gum laser, τσίχλες στα πεζοδρόμια.
Junkies, homeless και ζητιάνοι. Όμορφα ηλιοβασιλέματα. Μαύροι πωλητές, λευκοί αγοραστές. Ασπρόμαυρες συνδιαλλαγές. Πουλώντας πλαστή μουσική –πειρατές της μουσικής. Ποιος σκότωσε τη μουσική; Η πειρατεία ή η αισχροκέρδεια; Η έλλειψη έμπνευσης μήπως. Η σφαγή για το copyright. Το δικαίωμα του αυθεντικού.
Freedom is just another word for nothing left to loοse. Φεύγοντας πέρα μακριά. Αφού υπάρχει το λιμάνι υπάρχει και η διέξοδος. Η λύση της φυγής. Κοιτάζοντας τα κάστρα. Ως πότε ταμπουρωμένοι εκεί. Περίκλειστοι από βουνά και θάλασσα σε μια ναρκισσιστική αυτοδικαιωτική μοίρα. Ανακυκλώνοντας όνειρα και ελπίδες.
Sex. Sex shops. Αγοραίο sex. Cyber sex. chatting live flesh, η αποθέωση του αντικειμένου. Ηδονή και φετιχισμός. Έρωτας what’s that?
Loneliness. Ok!
Ανεμελιά. Nothing happens.
Καφετέριες παντού. Ένα τεράστιο δίκτυο από χρησιμοποιημένα καλαμάκια φραπέδων. Άπειρη πλαστική ύλη που τη γέννησε η χαλάρωση με ένα φραπέ. Τι είναι αυτό. Απλά σκουπίδια. Απλά σαπίλα. Είναι φιλοσοφία; Πιο πολύ από σκουπίδια λιγότερο από φιλοσοφία.
Αγαπημένα πρόσωπά και φτώχεια. Δε συμβαίνει τίποτα γέλια και ποτά. Μια ιστορία. Αγάπη, πάθος, μίσος, αδικία. Κάβλες. Ποιος είμαι και που ανήκω. Άγνωστο αιώνιο ερώτημα. Άγνωστη μέσα μου πανίδα.
Ψυχοθεραπεία.
Κυνισμός. Ο έρωτας έχει κόψει τις φλέβες του και πέθανε. Δε ζει πια. Ό,τι κινείται δεν έχει πια σχέση μ’ αυτόν. Απέχει μακράν. Τα καραβάκια σφυρίζουν ανέμελα στον κόλπο έναν γνωστό ερωτικό σκοπό. Τον απόηχο ενός επιθανάτιου ρόγχου. Ότι και να χαθεί έχουν χαθεί όλα.
Μαζί. Ποτέ δεν ήμουν.
Αστικά λεωφορεία.
Δε μιμούμαι. Είμαι ίδιος με τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου